مربی‌گری (Coaching)

مربی‌گری یکی از مفاهیم به نسبت جدید مدیریت پرسنل است که هدف آن بهسازی عملکرد کارکنان از طریق هدایت آنها جهت انجام کارها توسط رشد خودشان است. در واقع مربیان پرسنل را تشويق مي‌كنند كه با انجام كارهاي چالش برانگيز به تجربيات خود بيافزايند. همچنین كارمندان را در تعيين و تحقق اهداف ياري می‌کنند تا شرايط مناسب براي توسعه مستمر آن ها مهيا شود.

در اصل کارایی، یادگیری و توسعه یک فرد را تسهیل می‌کنند.

 یک مربی کسی است كه به ديگري (آموزش گيرنده) كمك مي كند تا چيزي را ياد بگيرد كه در حالت معمول فرد آموزش گیرنده، آهسته تر و نامطلوب‌تر ياد مي گرفت، يا اصلاً ياد نمي گرفت. یک مربی:

_ دیدگاه عینی نسبت به اهداف افراد دارد.

_ به شاگردان جهت درس گرفتن از اشتباهات کمک می‌کند.

_ به افراد از جایگاه مربی نمی‌گوید که چه کاری باید انجام شود.

_ به افراد یاد می‌دهد که رویکرد مثبت نسبت به یادگیری داشته باشند.

_ کمک می‌کند که برداشتن اولین قدم را عهده دار شود.

سبک‌های مربی‌گری:

1. هل دادن

2. کشیدن

شما بعنوان یک مربی در سبك اول بايد بيشتر صحبت، و در سبك دوم بيشتر گوش كنيد. هر دو سبك مذكور در مربي‌گري كاربرد دارند و يك مربي ماهر مي‌تواند خيلي راحت از سبك اول به سبك دوم و برعكس تغيير جهت دهد.

انطباق سبک مربی گری با سطح انگیزش کارمند

تاکتیک اصلی مربی‌گری

_ در مورد تجربيات گذشته شاگرد از او سوال كنيد و بپرسيد كه شاگرد چه درسي مي‌تواند از آن ها بگیرد. با شيوه تفكر بسته و محدود، چالش كنيد و عملكرد و كار خوب شاگرد را مورد ستايش قرار دهید تا عزت نفس وي تقويت شود.

_ سوالات بومرنگي: يك سوال آموزش گيرنده را به خود او برگردانيد مثال: ”سوال خوبي است. شما در اين موقعيت چه مي كرديد؟”

_ هنگام جستجو راه حل های مختلف لازم است موقعیت یا «چارچوبی» را در نظر بگیرید که بتوانید مسئله را از یک منظر متفاوت بررسی کنید. یا می توانید از نیروی خلاقیت خود استفاده کنید تا بتوانید افراد را در جهت توسعه چارچوب هایی که مشوق تفکر خلاق و حلال مشکلات هستند یاری دهید.