1. خانه
  2. طراحی کسب و کار مدیریت استراتژیک
  3. چارچوب EPRG (تصمیم گیری )در بازاریابی بین المللی

چارچوب EPRG (تصمیم گیری )در بازاریابی بین المللی

 

نگرش های مختلف نسبت به مشارکت شرکت در فرایند بازاریابی بین المللی، جهت گیری های بازاریابی بین المللی نامیده می شود. چارچوب EPRG توسط ویند، داگلاس و پرلمتور معرفی شد. این چارچوب به نحوه تصمیم گیری های استراتژیک و چگونگی شکل گیری رابطه بین دفاتر مرکزی و شرکتهای تابعه آن می پردازد.

چارچوب EPRG  پرلمتور شامل چهار مرحله در تکامل عملیات بین المللی است. این مراحل در زیرشرح داده شده است.

 

سیاست جهت گیری

شیوه ها و سیاست های دفتر مرکزی در کشور اصلی به یک استاندارد پیش فرض تبدیل می شود که تمام شرکت های تابعه از آن تبعیت می کنند. چنین شرکت هایی محصولات خود را با نیازها و خواسته های کشورهای دیگر که در آن فعالیت دارند سازگار نمی کنند. هیچ گونه تغییری در مشخصات محصول، قیمت و اقدامات تبلیغی بین بازار بومی و بازارهای خارج از کشور وجود ندارد.

نگرش کلی تیم مدیریت ارشد یک شرکت این است که اتباع کشور بومی این شرکت ها توانایی بیشتری برای پیشبرد فعالیت‌های بین‌المللی در مقایسه با کارمندان غیر محلی که در شرکت‌های تابعه کار می‌کنند دارند.

 

 

جهت گیری منطقه ای

در این رویکرد، یک شرکت برای برآوردن نیازهای مصرف کنندگان خود، شباهت های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی را در بین مناطق مشاهده و بررسی می کند. به عنوان مثال کشورهایی مانند پاکستان، هند و بنگلادش بسیار مشابه هستند آنها هویت منطقه ای قدرتمندی دارند.

 

جهت ژئوسنتریک

رویکرد ژئوسنتریک بازاریابی جهانی را تشویق به جذب افراد برتر می کند این به معنای برتری داشتن یک ملیت نیست. صرف نظر از ملیت، این شرکت ها تلاش می کنند تا بهترین افراد را بدست آورند تا مشکلات در سطح جهانی در حدود قانونی و سیاسی حل می شود. بنابراین، کسب اطمینان از استفاده کارآمد از منابع انسانی از طریق ایجاد فرهنگ قوی و کانالهای مدیریت غیررسمی جز اهداف جهت ژئوسنتریک می باشد.

یکی از مضرات اصلی این رویکرد این است که سیاست های مهاجرتی ملی ممکن است محدودیت هایی را برای اجرای آن قرار داد ایجاد کند.

 

جهت گیری چند مرحله ای

در این رویکرد، شرکت ها به بازار داخلی هر کشوری به طور یکسان اهمیت می دهند. هر کشور شرکت کننده استراتژی های فردی مخصوص به خود را دارد. این رویکرد به ویژه برای کشورهایی که محدودیت های مالی، سیاسی و فرهنگی خاصی دارند مناسب است.

تفاوت جهت گیری مرحله ای در مقایسه با جهت گیری داخلی یا قوم گرایی این است که اجرای آن بسیار ارزان است. یک دلیل ارزان بودن این مرحله، این امر می باشد که نیازی به اعزام مدیران ماهر برای حفظ سیاستهای متمرکز نیست. مهمترین نقطه ضعف این مورد این است که می تواند تحرک شغلی را برای اتباع محلی و همچنین اتباع خارجی محدود کند دفاتر تابعه خارجی را نادیده بگیرد و همچنین می‌تواند شانس دستیابی به هم‌کاری را پایین بیاورد.

 

در این رابطه بیشتر بدانیم:

 

نظرات کاربران

نظر خودتان را بنویسید