حالت‌های ورود به بازار بین الملل

تجارت بین المللی در یک کشور خاص به طور دراز مدت بستگی به عوامل زیر دارد:

• اندازه بازار از لحاظ جمعیتی
• قدرت خرید مصرف کنندگان در آن بازار

 

 ماهیت رقابت

با در نظر گرفتن عوامل ذکر شده، شرکت ها می توانند کشورها را از لحاظ جذابیت و سودآوری خود رتبه بندی کنند. زمان ورود به یک کشور،عامل بسیارمهمی است. اگر یک شرکت جلوتر از

شرکت های دیگر وارد بازار شود، ممکن است به سرعت یک پایگاه مشتری قوی برای محصولات خود ایجاد کند.

 

هفت حالت عمده برای ورود به بازار بین المللی وجود دارد. در این فصل، همه ی حالات را یاد خواهیم گرفت و مزایا و معایب آنها را مورد بحث قرار خواهیم داد.

 

1- صادرات      

کالاهای تولید شده در بازار داخلی می تواند در خارج از کشور فروخته شود. صادرات می تواند حجم فروش را افزایش دهد. هنگامی که یک

شرکت اقلام مورد استفاده را دریافت و آنها را صادرمی کند، آن را صادرات منفعل می نامند.

به جای آن، اگر تصمیمی استراتژیک برای ایجاد فرایندهای مناسب برای سازماندهی صادرات و برای به دست آوردن فروش خارجی به دست

آید، به عنوان صادرات فعال شناخته می شود.

مزایا : سرمایه گذاری کم ،خطرات کمتر

معایب : بازار ناشناخته، بدون کنترل بر بازار خارجی، کمبود اطلاعات در مورد محیط خارجی

 

2- مجوز

در این حالت، تولید کننده کشور داخلی حق مالکیت فکری یعنی فناوری، حق نسخه برداری، نام تجاری و غیره را به تولید کننده یک کشور خارجی با هزینه از پیش تعیین شده اجاره می دهد.

تولید کنندهای که  این حقوق را اجاره می کند، به عنوان تولید کننده آن کشور شناخته می شود و گواهینامه و مجوز آن کشور را دریافت میکند.

مزایا : سرمایه گذاری کم ،ریسک مالی پایین، مجوز دهنده می‌تواند در بازار خارجی تحقیق کند؛ هرگونه موقعیت بین‌المللی را می توان برای لذت بردن از مزایا بدون تعهد مالکیت ، تصمیمات

مدیریتی، سرمایه‌گذاری و غیره انتخاب کرد.

معایب : فرصت های محدود برای هر دو طرف درگیر وجود دارد، هر دو طرف باید کیفیت محصول را ارتقاء دهند و آن را مدیریت کنند، عدم صداقت یک حزب می تواند بر دیگران تاثیرگذارباشد.

 

3- امتیاز

در این حالت یک شرکت مستقل صاحب امتیاز تجارت، امتیاز تجاری خود را برای کسب و کار به شرکت دیگری می دهد. شرکتی که امتیاز را دریافت کرده باید بخشی از سود خود را به شرکت

امتیاز دهنده پرداخت کند و شرکت امتیاز دهنده باید علامت های تجاری، پروسه عملیاتی، اعتبار محصول و بازاریابی، منابع انسانی و پشتیبانی عملیاتی را به امتیاز گیرنده ارائه دهد.

مزایا :  سرمایه گذاری کم وریسک کم با داشتن امتیاز تجاری محقق می گردد، شرکتی که  دارای گواهینامه تجاری است فرهنگ بازار، آداب و رسوم و محیط زیست کشور میزبان را درک می کند،

شرکت امتیاز گیرنده از تجربه شرکت امتیاز دهنده در امر تجارت بیشتر می آموزد، شرکتی که گواهینامه می دهد هیچ ریسکی برای شکست محصول ندارد.

معایب : امتیاز می‌تواند گاهی پیچیده باشد، گاهی باعث کاهش فرصت‌های بازار هم برای امتیاز دهنده و هم امتیاز گیرنده می شود، وگاهی نیز باعث ایجاد مسئولیت در قبال مدیریت کیفیت محصول

و ترویج محصول می شود.

 

4- پروژه Turnkey

این پروژه یک حالت خاص برای انجام تجارت بین المللی و همچنین  قراردادی است که در آن یک شرکت موافقت می کند با هماهنگی و به طور کامل، به انجام طراحی، ایجاد و تجهیز

تأسیسات تولید و تغییر پروژه به خریدار، زمانی که تاسیسات عملیاتی شود بپردازد.

 

5- ادغام شرکتها

یک شرکت داخلی ممکن است خود را با یک شرکت خارجی ادغام کند تا وارد کسب و کار بین المللی شود و همچنین شرکت داخلی  ممکن است یک شرکت خارجی را خریداری و مالکیت

و کنترل شرکت خارجی را بدست آورد.

مزایا : مالکیت فوری و کنترل بر روی دارایی‌های بدست‌آمده شرکت ها، احتمال کسب درآمد بیشتر؛ کشور میزبان ممکن است با فرار از سطح ظرفیت بهینه سود ببرد.

معایب : فرآیند پیچیده و نیاز به کارشناسان از هر دو کشور، بدون اضافه شدن ظرفیت به صنعت، محدودیت های دولت در دستیابی به شرکت های محلی که ممکن است کسب و کار را مختل کند،

انتقال مشکلات کشور میزبان به شرکت های خریداری شده.

 

6- سرمایه‌گذاری مشترک    

زمانی که دو یا چند شرکت به هم می‌پیوندند تا یک نهاد تجاری جدید ایجاد کنند، یک سرمایه‌گذاری مشترک ایجاد می‌شود. عامل وحدت و یگانگی در

یک سرمایه گذاری مشترک مالکیت مشترک

آن است.

عوامل محیطی مثل محیط‌های اجتماعی، تکنولوژیکی، اقتصادی و سیاسی ممکن است سرمایه‌گذاری‌های مشترک را تشویق کنند.

مزیت‌ها : سرمایه‌گذاری‌های مشترک، بودجه قابل‌ توجهی را برای پروژه‌های بزرگ فراهم می‌کنند، به اشتراک گذاری خطرات میان شرکا،ارائه مهارت‌ها، فن‌آوری، تخصص، بازاریابی

برای هر دو طرف.

معایب : اختلافات ممکن است توسعه یابد، تأخیر در تصمیم گیری یکی از طرفین را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است گران تمام شود.

 

7-  مالکیت کامل (تملک)

مالکیت کامل (تملک): شرکتی است که سهام مشترک آن به طور کامل متعلق به یک شرکت دیگر است که به نام شرکت مادر شناخته می‌شود.  یک شرکت فرعی کاملا تحت مالکیت ممکن است

از طریق کسب یا با دور شدن از شرکت والد ایجاد شود.