مدیریت پورتفولیوی جهانی

 

مدیریت پورتفولیوی جهانی که به عنوان مدیریت پورتفولیوی بین‌المللی یا مدیریت پورتفولیوی خارجی نیز شناخته می‌شود به  سرمایه‌هایی که در بازارهای بین‌المللی یا خارجی به جای شرکت‌های

داخلی سرمایه گذاری می شوند اشاره دارد. گروه‌بندی دارایی در GPM عمدتا بر روی اوراق بهادار تمرکز دارد.  معمول‌ترین نمونه‌های مدیریت پورتفولیوی جهانی عبارتند از:

• خرید سهام یک شرکت خارجی
• خرید اوراق‌قرضه توسط یک دولت خارجی
• کسب دارایی در یک شرکت خارجی

 

عوامل موثر بر سرمایه‌گذاری در پورتفولیوی جهانی   

 

مدیریت پورتفولیوی جهانی (GPM) مستلزم درک دقیق بازاری است که در آن سرمایه‌گذاری انجام می‌شود. عوامل مهم مالی کشور

خارجی عواملی هستند که بر GPM تاثیر می‌گذارند. موارد زیر

مهم‌ترین عواملی هستند که بر تصمیمات GPM   تاثیر می‌گذارند.

 

نرخ مالیات

 

نرخ مالیات بر سود سهام و سود حاصل از سرمایه گذاری عمده GPM موثر است. سرمایه گذاران معمولا انتخاب می کنند که در چه کشوری سرمایه گذاری کنند که در آن مالیات های اعمال شده

بر سود بهره کمی داشته باشد. سرمایه گذاران معمولا سود بالقوه پس از مالیات را که از سرمایه گذاری در اوراق بهادار خارجی تامین می شوند، محاسبه می کنند.

 

نرخ بهره

 

نرخ سود بالا همیشه یک جذابیت بزرگ برای سرمایه گذاران است. پول معمولا به سمت کشورهایی که نرخ سود بالایی دارند، جاری می‌شود. با این حال، واحد پول محلی نباید ضعیف شود.

 

نرخ ارز

 

هنگامی که سرمایه گذاران در اوراق بهادار در یک کشور بین المللی سرمایه گذاری می کنند، بازده آنها بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرد.  سرمایه گذاران معمولا مکان سرمایه‌گذاری خود را زمانی

تغییر می‌دهند که ارزش واحد پول در کشوری که آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند بیش از حد انتظار آنها تضعیف شود.

 

حالت های مدیریت جهانی پورتفول

 

اوراق بهادار خارجی یا رسید  اوراق بهادار را می توان به طور مستقیم از بورس اوراق بهادار یک کشور خریداری کرد دو مفهوم در اینجا مهم هستند که می توان آن‌ها را به عنوان سهام پورتفولیو

و اوراق‌ قرضه پورتفولیو طبقه‌بندی کرد.  توضیح مختصری در ادامه مطلب در این رابطه ارائه شده‌ است:

 

• حقوق پورتفولیو

 در حقوق پورتفولیو سهم سرمايه گذاري شامل جريان خالص از اوراق بهادار متعلق به سرمايه گذاري خارجي به استثناي موارد ثبت شده به عنوان سرمايه گذاري مستقيم و شامل سهام، سپرده ها

 و خريد مستقيم سهام در بازار سهام محلی توسط سرمايه گذاران خارجي است.

 

• اوراق قرضه پورتفولیو

 

اوراق بهادار معمولا برای سرمایه گذاری های متوسط و بلند مدت است. این نوع  سرمایه گذاری ممکن است برای شما مناسب باشد اگر :     

• شما سرمایه بیشتری برای سرمایه گذاری داشته باشید.
• شما به دنبال درآمد، پتانسیل رشد یا ترکیبی از این دو هستید.
• برای شما مهم نیست سرمایه گذاری خود را برای پنج سال، به طور ایده آل طولانی ترکنید.
• شما آماده هستید تا پول خود را به خطر بیندازید.
• شما یک مالیات دهنده اساسی هستید.

 

صندوق های سرمایه گذاری جهانی   

  

صندوق های سرمایه گذاری جهانی می تواند حالت ترجیحی باشد اگر سرمایه گذار بخواهد سهام یک صندوق سرمایه گذاری بین المللی را بخرد.

 

صندوق یک کشور

 

سرمايه گذاران بسته به اوراق بهادار بين المللی در مقابل پورتفولیو سرمایه گذاری می کنند. این امر بسیار مفید است زیرا نرخ بهره ممکن است بالاتر باشد، و این باعث می شود سود بیشتری در

کسب درآمد در آن کشور خاص ایجاد شود. این یک روش غیر مستقیم برای سرمایه گذاری در یک اقتصاد جهانی است.

 

معایب مدیریت جهانی پورتفولیو

 

مدیریت جهانی پورتفولیو نیز دارای نقاط ضعف است. مهمترین آنها در زیر فهرست شده است:

 

جنبش نرخ ارز نامساعد - سرمایه گذاران نمی توانند احتمال تغییرات نرخ ارز در یک کشور خارجی را نادیده بگیرند. این فراتر از کنترل سرمایه گذاران است. این تغییرات به شدت بر کل

ارزش پورتفولیو خارجی و درآمد حاصل از سرمایه گذاری تأثیر می گذارد. تضعیف ارز نیز ارزش اوراق بهادار را کاهش می دهد.

 

اصطکاک در بازار مالی بین المللی - ممکن است انواع مختلف اصطکاک بازار در یک اقتصاد خارجی وجود داشته باشد. این اصطکاک ممکن است از کنترل دولتی، تغییر قوانین

مالیاتی وهزینه های صریح یا ضمنی معامله ایجاد شود. واقعیت این است که دولت ها به طور جدی به دنبال مدیریت جریان مالی بین المللی هستند. برای انجام این کار، آنها از انواع مختلف مکانیزم

های کنترل مانند مالیات بر جریان های بین المللی FD ها استفاده می کنند و محدودیت های اعمال شده بر خروج بودجه را اعمال می کنند.

 

دستکاری قیمت ها – کارگزاران قدرتمند دولتی می توانند بر قیمت ها تأثیر بگذارند. دولت ها می توانند با اصلاح سیاست های پولی و مالی خود به شدت بر قیمت ها تاثیر بگذارند. علاوه بر

این، موسسات بخش دولتی و بانک ها سهم بزرگی از اوراق بهادار در بورس اوراق بهادار دارند.