جایگاه استراتژی تمایز در مدل پورتر

استراتژی کسب و کار متمایز یکی از دو نوع اساسی از استراتژی های رقابتی است که شرکت ها به عنوان یک استراتژی مهم از آن استفاده می کنند. در اصل، شرکت ها می توانند از طریق این استراتژی که یکی از راه های تمایز با رقباست برای کسب و کار استفاده کنند.

تمایز

تمایز به معنی ایجاد سازمان یا نام تجاری با ارائه ویژگی های منحصر به فرد، مزایا، خدمات و یا عناصر دیگر می باشد. این استراتژی مهمترین معیارهای مورد استفاده توسط خریداران در بازار را شناسایی می کند و برای رسیدن به این معیارها به طراحی محصول و ارائه خدمات به بهترین نحو ممکن می پردازد.
ارائه محصول با کیفیت، پیشنهاد بهترین راه حل، ارائه ویژگی یا ابزار مدرن، نمونه هایی از تمایز است. به دلیل اینکه برای ارئه بهترین محصول نیاز به پول بیشتری هم هست، این استراتژی معمولا تأمین کنندگان با قیمت بالا و با کیفیت را در نظر می گیرد، همچنین این امر بستگی به ارزشی دارد که نسبت به قیمت دریافت می شود.

تمرکز بر تمایز

تمرکز بر تمایز بر یک یا تعداد کمی از بخش های بازار هدف تکیه می کند. در برخی از صنایع، بخش های مختلف بازار دارای انواع مختلفی از تقاضای محصول یا خدمات هستند. با تمرکز بر تمایز، کسب و کار شما بر یک یا دو بخشی تمرکز می کند که بهترین نقاط قوت شرکت را در برگیرد. این رویکرد متمرکز بیشتر می تواند تلاش های بازاریابی را در بخش های انتخابی به حداکثر ممکن برساند و به سازمان اجازه می دهد که برای افزایش مزایای برتر برند خود، بر روی منابع سرمایه گذاری کند.

محدودیت هزینه کم

معمولا در استراتژی های کسب و کار، استراتژی تمایز زمینه های کارکردی بیشتری نسبت به استراتژی های کم هزینه دارد. در برخی از صنایع، چندین شرکت به عنوان تأمین کننده کم هزینه رقابت می کنند، با این حال، فقط یک شرکت برنده می شود و یا محدودیت سود در سراسر آن گسترش می یابد. بنابراين، شركتهايي كه نمي خواهند در نبرد پر ریسک رهبري هزينه درگیر شوند، بايد رويكرد تمایز را انتخاب كنند.

مدل پورتر

مایکل پورتر، در مدل پنج نیروی رقابتی خود، به تمایز اشاره می کند. این پنج نیروی رقابتی شامل تمایز و تمرکز بر تمایز است که دو نوع از استراتژی های تمرکز هستند.  پورتر پنج نیروی رقابتی را که شامل رقبای موجود، تازه واردها، تامین کنندگان، خریداران و کالاهای جایگزین است ذکر کرد.