توصیف کلی

زمان‌بندی نیروی انسانی به معنای تخصیص یک الگوی کار (شیفت_روز) با توجه به خواسته‌ها و نیازهای سیستم و خوا‌سته‌ها و نیازهای نیروی کار با هدف حداقل هزینه و حداکثر سازی رضایت نیروی کار و یا حداکثرسازی تامین نیازهای سیستم است.

جهت درک بهتر مثال زیر را در نظر بگیرید:

فرض کنید یک دانشگاه می‌خواهد برنامه‌ریزی کلاس های خود را برای ترم جدید انجام دهد. برای ترم جدید یه تعداد استاد در اختیار هست که هر کدام از آن ها یک یا چند درس مشخص را تدریس می‌کنند و همچنین فقط در روزهای مشخصی از هفته وقت دارند تا بتوان کلاسی برایشان تخصیص داد. از طرفی سقف تعداد افراد متقاضی برای هر کلاس و هر استاد هم متفاوت است. در ضمن تعداد و فضای کلاس‌ها هم محدود است.

 به نظر شما چطور می‌ توان کلاس ها را در ساعات مختلف هفته به درس‌ها و استادهای مختلف تخصیص داد و همینطور دانشجویان متقاضی کلاس‌ها را به کدام کلاس‌ها و ساعات تخصیص داد تا هم تداخل کلاسی نداشته باشیم و هم حداکثر رضایت استادها را جلب کنیم و هم حداکثر رضایت دانشجویان را ؟ مسلما که مساله پیچیده‌ای است. فعلا با چگونگی حل مسئله کاری نداریم فقط این یک مثال از مساله زمان‌بندی و تخصیص نیروی انسانی بود.

برخی از مثال های دیگر شامل موارد زیر است:

_ تخصیص بهینه شیفت‌های پروازی مختلف به خدمه پرواز در یک خط هواپیمایی

_ تخصیص بهینه پرسنل به شیفت‌های کاری مختلف در یک کارخانه یا شرکت خدماتی

_ تخصیص بهینه منطقه‌های پستی به پستچی‌ها

گردآورنده مطالب و مولف:   محمد بزازی              مشاور علمی: -                   ویراستاران:  ویدا محمدی، مرتضی محمدی